Op haar werkplek in de zorg kreeg Djamila te maken met agressieve cliënten. Dit bracht oude trauma’s bij haar naar boven, waardoor zij een burn-out kreeg. In haar omgeving zag men haar niet meer in de zorg aan de slag gaan. Voor begeleiding op het 2e spoor, koos Djamila’s werkgever voor Effectyf. Met haar coach Simon Alderliesten besprak ze vooral werk gerelateerde zaken. Daarnaast kreeg ze hulp van een psycholoog.
Djamila: “Vanaf het eerste gesprek met Simon dacht ik: ‘dit is wat ik nodig heb, iemand die met mij meekijkt op het gebied van werk’. Het was altijd prettig om met hem in gesprek te gaan, omdat hij echt zijn best doet om jou te begrijpen. Door mijn burn-out was ik heel onzeker geworden. Simon maakte mij bewust van mijn gedachten. We deden oefeningen om die gedachten te ontleden en het gedachtepatroon te doorbreken door er als het ware uit te stappen. Die truc gebruik ik nu nog steeds.”
“Tijdens de coachingsessies deden we ook beroepskeuzetesten. De uitkomsten daarvan waren vergelijkbaar met het werk dat ik al deed. Dat voelde voor mij als een bevestiging, want ik weet zelf dat ik voor de zorg ben weggelegd. Toen we op zoek gingen naar een werkervaringsplek, wilde ik een plek in de zorg, maar in een andere setting, om te kijken of dat verschil zou maken. Ik nam zelf contact op met de zorginstelling waar mijn opa ook zit en ik mocht daar zo beginnen.”
“Tegenwoordig vraag ik me vaker af wat goed is voor míj. Voorheen was ik heel streng voor mezelf: ik vond dat ik alles maar moest kunnen. Nu werk ik als detacheringsverpleegkundige, puur om te kijken wat bij mij past. Ik wil zoveel mogelijk van de zorg zien en daarna besluiten of ik de sector verlaat of niet. Zodra ik op een nieuwe werkplek kom, is mijn eerste vraag: ‘is er agressie op deze plek?’ Als die er is, ga ik er niet heen. Agressie triggert mij en dat gaat niet goed.
“Ik werk nu achtentwintig uur en ben stabiel. Het is nog steeds een proces van vallen en opstaan, maar het lukt me nu om beter te handelen. Voorheen dacht ik dat alles altijd goed moest gaan. Zodra het even minder goed ging, werd ik meteen streng voor mezelf. Dan vond ik dat het anders moest en schoot ik in verandermodus. Nu weet ik dat dit niet helpt.”
“Tijdens mijn burn-out zat ik veel thuis en ik heb nog steeds de neiging om dat te doen als ik me minder goed voel. Maar laatst ben ik op vakantie geweest en dat was zo mooi. Nu wil zoveel mogelijk ervaren, hoe veilig het thuis ook is.”
Herken jij jezelf in dit verhaal?
Lees meer over onze begeleiding in de folder over burn-out & werk
