Cookie Consent

Door op "Accepteren" te klikken, gaat u akkoord met het opslaan van cookies op uw apparaat om sitenavigatie te verbeteren, sitegebruik te analyseren en te helpen bij onze marketinginspanningen. Bekijk ons privacybeleid voor meer informatie.

Praktijkcasus autisme en burn-out

15/4/2024
Alex van der Hoeff
Autisme
Praktijkcasus autisme en burn-out

Soms valt iemand uit met burn-outklachten, maar blijkt uit nader onderzoek dat diegene ook worstelt met zijn/haar autisme.
Vooral vrouwen worden vaker laat gediagnosticeerd met autisme. In deze praktijkcasus schetsen we een voorbeeld van zo'n traject.

Opnieuw uitgevallen

Deze casus gaat over een vrouw van 58 jaar die in 2019 uitviel met een burn-out. Ze deed wetenschappelijk onderzoek, een baan die haar aan nauw aan het hart lag.
In het eerste jaar na ziek-melden probeerde zij met behulp van haar werkgever te re-integreren. Al gauw bleek dat mevrouw niet belastbaar was. In 2020 werd het 2e spoor ingezet onder begeleiding van Effectyf.

De coach van Effectyf vroeg zich af: waarom geen vervroegde WIA? Tenslotte was mevrouw op spoor 1 niet belastbaar bevonden. Voor een vervroegde WIA dient iemand helemaal uitbehandeld te zijn, waar de bedrijfsarts bij deze mevrouw nog wel mogelijkheden zag. Tijdens het intakegesprek bleek dat mevrouw een aantal jaar daarvoor ook was uitgevallen. Ondertussen hadden er verschillende re-organisaties plaatsgevonden. Hoe geschikt was deze werkplek nog voor haar?

Een 'autistische burn-out'

Mevrouw startte in het voorjaar van 2020 met re-integratie op spoor 2. Maar het idee van een andere baan stak haar enorm. Al 25 jaar werkte ze bij dit bedrijf!
Toen bleek dat mevrouw een aantal jaar terug was gediagnosticeerd met autisme, was dit geen verrassing voor de coach. Mevrouw wilde het hier liever niet over hebben, zeker niet met anderen. Ze was uitgevallen met burn-out klachten. Bij Effectyf weten we dat iemand die uitvalt met burn-outklachten zichzelf heeft overvraagd. Hieraan liggen vaak ook bepaalde karaktertrekken ten grondslag, zoals een over-verantwoordelijkheidsgevoel en perfectionisme. Uiteindelijk is het wel gemakkelijker om iemand met een burn-out zelfinzicht te bieden en signalen te laten herkennen, dan wanneer iemand met autisme uitvalt met een burn-out. Hiervoor geldt vaak het principe van de overtreffende trap; over-oververantwoordelijk, zéér perfectionistisch. Daarnaast hebben mensen met autisme vaak minder lichaamsbesef, waardoor ze signalen moeilijk herkennen. Het blijft altijd belangrijk om naar de persoon zelf te kijken, wat speelt er bij díegene?

Coachen tijdens de coronacrisis

Hoe gingen ze verder op spoor 2? In ieder geval via live gesprekken én beeldbellen. De coronacrisis was in volle gang. Door de therapie die mevrouw kreeg herbeleefde ze allerlei situaties uit het verleden. Ze kwam op het idee van een huisje in de tuin, waar ze zich in rust kon terugtrekken om te werken. De coach van Effectyf bleef haar de vraag stellen: 'terugkeren naar je huidige werkomgeving, wat brengt jou dat?' Past deze werkomgeving nog wel bij jou? Zijn er misschien betere alternatieven? De begeleiding werd afgestemd op de beperkingen en mogelijkheden van mevrouw. Het verliep in haar tempo, rekening houdend met overprikkeling, zware fysieke klachten en mentale vermoeidheid. Dagelijkse activiteiten zoals boodschappen doen lukten haar op dat moment niet. In de gesprekken kwam naar voren dat mevrouw een enorme drive had om zinvol bezig te zijn. Maar dan zonder hierbij druk te ervaren van andermans deadlines.

Weinig ruimte voor re-integratie

Wanneer iemand zwaar belast wordt met psychische problemen, blijft er weinig ruimte over voor re-integratie activiteiten. Een bedrijfsarts onderbouwt dit, verwijst door en in sommige gevallen wordt het re-integratietraject dan on hold gezet. Bij deze mevrouw werd PTSS geconstateerd. In het re-integratietraject bleek ook dat zij eigenlijk niet in staat was om een assessment te doen of een zoekprofiel op te stellen. Toch vond het traject doorgang.  
De coach van Effectyf vroeg: stel je eens voor dat álles mogelijk is. Je mag dromen! Wat zou je dan willen doen? Mevrouw gaf aan een boek te willen schrijven.

Werkervaringsplek bij eigen werkgever

De vraag 'heeft het zin om spoor 2 activiteiten voort te zetten?' bleef terugkomen. Aan de hand van geduide beperkingen door de bedrijfsarts deed mevrouw samen met haar coach de Functielabtest. Door invoering van iemands Functionele Mogelijkheden Lijst (FML) in deze online tool zie je welke functies bij hem/haar passen op taakniveau. Hier rolden theoretische functies uit, om precies te zijn 0. De uitslag van deze test is niet leidend voor UWV, maar het geeft wel een signaal af. Tenslotte hadden de activiteiten tot dusver niet geleid tot betaald werk. De bedrijfsarts dacht dat mevrouw nog wel belastbaarheid kon opbouwen, omdat het door de therapie wellicht beter zou gaan. We gaven het traject een nieuwe draai: samen met de werkgever keken we naar een werkervaringsplek binnen het bedrijf waar mevrouw kennis kon delen en belastbaarheid zou opbouwen. Aan het eind van de werkdag zag ze slecht en had ze standaard hoofdpijn. Helaas concludeerde mevrouw zelf ook dat deze werkplek een stressfactor was geworden. De relatie met collega's was verslechterd en de reorganisaties hadden mevrouw geen goed gedaan.

Nieuw inzicht

Om te beslissen of mevrouw vrijwilligerswerk wilde gaan doen of betaald werk, besloten ze een nieuw pad te bewandelen. Via iemand uit haar netwerk kon mevrouw een gastcollege verzorgen. Ze maakten duidelijke afspraken: zo kon mevrouw 3 dagen van tevoren annuleren. Ze kreeg veel energie van het voorbereiden en geven van dit gastcollege, maar het bracht ook veel stress met zich mee. De coach merkte aan mevrouw dat ze zich realiseerde dat ze niet meer op haar plek zat bij haar eigen werkgever.  Ze ging steeds meer uit van haar persoon en interesses op dat moment; een goede ontwikkeling! Hier sloot de coaching bij aan; mevrouw deed bijvoorbeeld de interessetest en deelde de uitkomst met anderen uit haar omgeving om te zien of zij haar herkenden in de uitslag. De coach van Effectyf adviseerde de werkgever om een deskundigheidsoordeel aan te vragen ter voorkoming van een loonsanctie. Er wordt dan gekeken of de werkgever genoeg gedaan heeft ten behoeve van de re-integratie.

80-100% WGA

Toen mevrouw 1 jaar en 9 maanden ziek was kwam de WIA-aanvraag om de hoek kijken. Ze werd 80-100% arbeidsongeschikt beoordeeld - zou nog 10 uur kunnen werken - en ontving vanaf dat moment een WGA-uitkering. Deze beoordeling deed de deur dicht op haar werk. Samen met haar coach besteedde ze hier aandacht aan: hoe wilde ze dit hoofdstuk afsluiten? Ze spraken ook het geplande gesprek met de verzekeringsarts door. Zo'n gesprek is spannend, want de verzekeringsarts stelt de beperkingen medisch vast. Hoe ga je je presenteren, welke informatie deel je? Ze vulden hiervoor het 'Dagverhaal' in, wat inzicht geeft in hoe iemand de dag door komt.  

Hoofdstuk afsluiten

Met de WGA beoordeling werd ook het re-integratietraject afgesloten. Mevrouw had het contact met de coach als plezierig ervaren en vond haar coach geduldig, realistisch en pragmatisch. Waar ze aan het begin van het traject wilde vasthouden aan haar baan kwam zij gaandeweg tot het inzicht dat terugkeren in die werkomgeving niet gezond was. Mevrouw nam zich voor om in haar eigen tempo ideeën voor haar boek uit te gaan werken.
En daarmee sloot ze het re-integratiehoofdstuk voor nu ook af.

Heb jij behoefte aan gespecialiseerde re-integratiebegeleiding?
Neem contact op met een coach bij jou in de buurt.

Bekijk de wereld van complex verzuim door diverse brillen